'Mijn naam was Sylvia'
-- een spirituele thriller --
Door Marianne van Buitenen
Wanneer de zesentwintigjarige Sylvia
plotseling uit het leven wordt gerukt, heeft zij daar in eerste instantie geen erg in. Ze is in verwarring en denkt midden in een lucide droom terecht te zijn gekomen. De onthutsende waarheid laat zich echter niet lang verdringen. Zodra Sylvia zich realiseert
dat ze niet meer in leven is, gaat zij op zoek naar haar lichaam. Maar kan het niet vinden…
PROLOOG
Doodgaan zonder
het zelf in de gaten te hebben. Het is op z’n zachtst gezegd een bizarre belevenis te noemen. Toen het mij overkwam raakte ik merkwaardig genoeg niet onmiddellijk in paniek. Tot mijn eigen verbazing overviel mij allereerst een gevoel van herkenning.
Het was alsof ik midden in een lucide droom zat, mij realiseerde dat ik sliep en vervolgens eenvoudigweg verder droomde. De schokkende waarheid drong dus bepaald niet meteen tot me door. Tijdens mijn leven had ik al enige ervaring gekregen met lucide dromen,
daardoor maakte ik mij in eerste instantie niet eens ongerust.
Ondanks dat, begon zich toch tamelijk snel een onheilspellend gevoel aan mij op te dringen. Eén van de voor mij meest kenmerkende eigenschappen van lucide dromen was dat ik ze maar
heel kort kon vasthouden. Deze droom duurde echter allesbehalve kort, hij duurde lang. Onrustbarend lang zelfs, veel langer dan ik ooit had meegemaakt. Terwijl mijn verwarring toenam, kon ik de gedachte die ik uit alle macht probeerde te onderdrukken niet
langer negeren. Zodra mijn weerstand tegen het zichzelf steeds sterker opdringende gevoel afnam, overviel de gedachte mij in volle hevigheid; was ik misschien niet gewoon… dood!